Oshin, Gending I Angsa Putih Lan I Pitik Bengil
Olih: Ni Kadek Sudiastari
![]() |
Sumber Gagambaran; www.artforia.com |
Musim semi sampun ngawit. Tingalin
tiang saking jendéla aparteméné, langité kedas. Nénten sabar tiang ngantosang I
Angsa Putih makeber ngentasin segara. Nyujur déwék tiang, iriki ring Negeri
Sakura.
***
Sekolah Menengah Seni Rupa Denpasar,
1986
“É, melahang ada panak bebinjat.”
“Kén?”
“Doriné.”
Sané ajaka ngorta makipekan
takut-takut ring déwék tiangé. Mirib ipun jerih tiang tersinggung. Sujatiné
koping tiangé sampun kebal, unduk sapunika sampun biasa panggihin tiang. Panak
bebinjat, nénten ngelah Bapa, sampun lagu lama sané sadina kapirengang.
“Mimih… pedalem, jegég-jegég kéto.”
“Sangkana melah-melah yén nepuk nak
jegég, nyanan kelangen cai. Disubané buduh telah pipis ci sing marasa.”
Di samping tiangé, Tugus Lingga
ngadébras matangi.
“Tugus!” tiang ngamel tangané,
nanging kaampigang.
“Bugghh…," sagét ida nyagur
muané Gedé Ari.
Nénten terima, ipun ngawales nyagur.
Ngeraris magulet, magulung. Kelasé biur, kadi kalangan tajéné. Murid saking
kelas siosan sareng éwa, padelok ring jendéla kelasé.
“Tugus, usan!" tiang matek
kuacané, mautsaha malasang.
“Be liwatan to Shin, baang ya
palajaan!” angkihané ngangseg, panyingakané nanar.
“Nénten sapuniki carané”
“Men éngkén?” Ida nganika banggras
“Gus Lingga, Dé Ari, ikut Bapak,”
nadak sara rauh Pak Oka, guru BK-né. Mirib ketua kelasé sané ngalapur.
“Tugus…”
“Sing éngkén Shin,” Ida nepekin
palan tiangé saha ngetut Pak Oka ka ruang BK.
***
Tugus Lingga, suryang tiang. Sané
setata mélanin tiang yadiastun napi sané baosanga sareng anaké punika patut.
Sayuakti tiang nénten uning sapasira bapan tiang. Manut orti sané pireng tiang
ring marginé, dumun mémén tiang pragina kasub. Yén sapunapi minab iwang
pamargi, sagét mémén tiangé abot. Awinan sampun majengahin kulawarga, raris
ipun kaaturang ka gria. Genah tiang embas, tur matemu sareng Tugus Lingga. Yan
indayang kadi pitiké, sapasira ja soroh manuk sané panggihina simalu, punika
inané. Sapunika taler déwék tiangé, Tugus Lingga pinaka inan tiang. Sadina
sareng-sareng, liang wiadin sebet.
“Tugus!” ngadébas tiang bangun
rikala pintu ruang BK-né maampakan. Raris iring tiang Ida ka ruang UKS. Ketulin
tiang sidané nganggén obat merah, cangkemné ngajengit, pedih. Ilihin tiang
nganggén kepet sané setata maselet ring bangkiangé.
“Sangkana Tugus sampunang émosi,
sapuniki dadosné.”
“Kénkénang sing emosi, yang sing
bisa mireng awaké jelékanga.”
“Nénten sapunapi Tugus, titiang sampun
biasa.”
Komprés tiang prarainé sané bénjol
nganggén toya anget. Wénten rasa sedih ring manah tiangé santukan puniki dina
kaping untat tiang ring SMA. Tiang sareng Tugus Lingga sampun lulus. Lan
universitas tujuan tiang matiosan. Tugus Lingga ring ISI Dénpasar, nanging
tiang jagi ngambil bahasa lan sastra Jepang. Nénten karasa yéh pingalan tiangé
ngembeng. Wikan napi sané pinehang tiang, Tugus Lingga ngelut lan ngusap-usap
tiang. Ring ruang UKS sané sepi, sareng kalih tiang nangis sesenggukan.
***
“Titiang néntén mresidayang Aji!”
Tiang sané kantun ngalap sekar
mararian. Piarsaang tiang Tugus Lingga mabaosan sareng Ida Bagus Aji.
“Gus, niki anggén masa depan Gusé.”
“Ampura Aji, titiang kantun wimuda,
titiang jagi nutugang masekolah dumun.”
“Yadiastun Gus sampun ngambil rabi,
Gus kantun mresidayang masuk.”
“Nénten Aji, titiang sampun nué
senengan.”
“Sira? I Oshin?” Ida Bagus Aji ica.
“Gus, ia tuah kaula, rereh sané
sederajat sareng iraga!”
“Napi binané Aji? Iraga manusa, sami
pateh.”
“Ten Gus. Cingakin asal usulné, bapa
dogén ia sing ngelah.”
“Becikang ngenika Aji!”
“Niki kenyataan Gus!”
“Usan Aji!!!”
Praaanggg….
Piragiang tiang kacané belah. Sekar
tiangé ulung mabrarakan, raris malaib tiang ka pondok ring pungkur pawaregané.
Sakit tangkah tiangé manggihin unduké puniki. Indik tiang jelékanga ulian tiang
panak bebinjat nénten naén bangetang tiang. Sané penting Tugus Lingga kantun
ring sisin tiang. Nanging sané mangkin pikobetné matiosan. Status panak
bebinjat ngranayang tiang palas sareng inan tiang. Sujatiné sapasira bapan
tiangé? Tilik tiang goban tiangé ring kacané. Berag langsing, cunguh mancung,
kulit kuning lan mata sipit. Matiosan sareng mémén tiangé sané makulit coklat
tur paningalané jelih.
Sawetara jam kutus peteng, sagét
jendéla pondok tiang wénten nogdog. Rikala ampakang tiang, panggihin tiang
Tugus Lingga.
“Tugus!”
Ida némpélang tujuh ring cangkemné
saha nganika kisi-kisi.
“Lan pesu malali,” punika panikané
saha makenyem. Nanging tiang uning punika kenyem sedih. Nénten malih panjang
mapineh, tiang makecos saking jendélané. Risampuné maindengan tanpa tatujon,
tiang sareng kalit sagét rauh ring pasisi. Tugus Lingga ngamel liman tiangé,
saking inuni tan lepas-lepas. Liatné sawat ka tengahing segara. Tugus Lingga
sané setata liang lan nénten naén meneng, nembé panggihin tiang tegang
sapuniki.
“Tugus,” tiang ngwales ngamel
tangané.
Ida ngusap-usap sirah tiangé.
Garudugan ombak lan anginé ngasirsir satmaka ngendingang. Ring duur biasé,
angkihan tiangé saling sautin, anggané belus antuk peluh, kukun tiang nyaregem,
nusuk tunduné Tugus. Iriki pangawit titiang I Pitik Bengil sareng I Angsa Putih
ngecapin suarga ring marcapada.
***
Bénjangné semeng pisan tiang sampun
rauh ring gria. Tonin tiang panjaké sampun ramé jagi ngaturang pangayah. Kocap
calon rabiné Tugus Lingga sampun rauh, digelis Ida jagi marabian. Ring pondok
tiang ngeling padidian, unduké puniki pait pisan antuk tiang ngelekang.
Nyaluk sandikala, piragiang tiang
Tugus Lingga rauh ka pondok. Nanging katambakin olih mémén tiangé.
“Mé, baang tiang ngomong jak I Oshin.”
“Nénten Ratu. Iratu sampun nué rabi,
nénten dados mariki malih.”
“Ten Mé, nika ten rabin tiang, tiang
ten kayun Mé,” Ida nangis.
“Nénten dados sapunika Ratu. Minab
Ratu nénten jodoh sareng pianak titiang. Titiang nunas lascaryaang ring manah I
Ratu.”
“Ngidih olas Mé, baang tiang matemu
ajebos dogén, baang tiang galah ngidih pelih.”
Yéh paningalan tiang ngarébés.
“Nénten Ratu, wantah I Ratu sayang,
tresna sareng pianak méméné, merika Ratu mawali ka gria mangda nénten wénten
pikobet malih.”
Sapaninggalné Tugus Lingga, mémén
tiangé rauh ka kamar tiang.
“Ning, eda cening nyedih. Lan
mapamit uli dini.”
“Kija Mé? Iraga ten ngelah tongos
lakar ojog.”
“Aksamayang mémé ning, setuuh
ceningé mémé suba tusing jujur ngajak Cening.”
Mémén tiangé mesuang kotak uli betén
baléné. Tiang ngatonin daging kotaké. Irika akéh madaging surat nganggén aksara
Hiragana. Wacén tiang siki-siki, tonin tiang adan pangirimné, Tanaka Hirasaki.
Yéh paningalan tiangé nyansan ngarébés. Wawu tiang ngerti kenapi awinan mémén
tiangé kekeh mangda tiang ngambil jurusan Bahasa lan Sastra Jepang, yadiastun
tiang meled pisan ngeranjing ring ISI Dénpasar. Mangda tiang midep mabasa
Jepang, mangda tiang uning napi sané baosanga sareng bapan titiang ring
surat-surat punika.
“Lan Ning, jalan rereh bapan
ceningé. Minab suba gantina iraga makumpul bareng-bareng. Engsapang sané suba
liwat. Lan jalanin idup né baru.”
Wenginé punika, tiang matilar saking
gria tanpa pamit.
***
“Ibuuuu….!!! Ajik rauuhhh…” suaran
okan tiang nundunin lamunan tiangé. Ngéncolang tiang mukakin pintu. Ring arep
tiangé Tugus Lingga ngebatang tangan, ngelut tiang sareng okan tiang sané
mayusa limang tiban, Ida Bagus Oka Manunggal. (*)
No comments